کد مطلب:180085 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:160
شکایت فاطمه به جابر در مورد عبادت امام سجاد
فاطمه علیهاالسلام یكی از دختران حضرت علی علیه السلام نزد جابر بن عبدالله انصاری آمد و چنین گفت: «ای همنشین رسول خدا صلی الله علیه و آله! ما بر گردن شما حقوقی داریم. یكی از حقوق ما این است كه هرگاه شما دیدید یكی از افراد خاندان ما بر اثر عبادت و كوشش در راه خدا، خود را به خطر انداخته، نزد او بیایید و دلسوزی كنید و با تذكر او را از خطر، حفظ نمایید. این علی بن الحسین علیه السلام یادگار پدرش امام حسین علیه السلام است، كه بر اثر عبادت بسیار، بینی اش آسیب دیده و پیشانیش پینه بسته، و زانوها و كف دستهایش آزرده شده و جانش بر اثر عبادت، فرسوده گشته است».
جابر به خانه ی امام سجاد علیه السلام آمد و پس از اجازه، وارد خانه شد و آن حضرت را در محراب عبادت دید، به طوری كه عبادت بسیار او را خسته و كوفته نموده بود. كنارش نشست و عرض كرد:
«ای فرزند رسول خدا! آیا نمی دانی كه خداوند بهشت را
[ صفحه 123]
برای شما و دوستان شما آفریده؟ و دوزخ را برای دشمنان شما خلق كرده؟ بنابراین چرا آن همه در عبادت، خود را به رنج و زحمت می اندازید؟!»
امام سجاد علیه السلام در پاسخ فرمود:
«ای همنشین رسول خدا صلی الله علیه و آله! آیا نمی دانی كه خداوند گناه گذشته و آینده ی جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله [1] را آمرزیده است، در عین حال آن قدر عبادت كرد كه پاهایش ورم نمود، و ساق پاهایش باد كرد. شخصی به او گفت با اینكه خداوند گناه گذشته و آینده ی تو را بخشیده این گونه بر خود فشار می آوری؟ پیامبر صلی الله علیه و آله در پاسخ او فرمود «افلا اكون عبداً شكوراً: «آیا بنده ی سپاسگزار خدا نباشم؟»
جابر عرض كرد: «ای پسر رسول خدا! جان عزیزت در خطر است، با اینكه شما از خانواده ای هستید كه بلاها و گرفتاریها به وسیله ی آنها رفع و دفع می گردد و آسمان به خاطر آنها پابرجا است.»
امام سجاد علیه السلام فرمود:
یا جابر لا ازال علی منهاج ابوی مؤتسیاً بهما حتی القاهما:
«ای جابر! همواره راه پدرانم (پیامبر و علی) را می پیمایم، و آنها را الگو قرار می دهم تا با آنها ملاقات نمایم.» [2] .
[ صفحه 124]
جابر به خانه ی امام سجاد علیه السلام آمد و پس از اجازه، وارد خانه شد و آن حضرت را در محراب عبادت دید، به طوری كه عبادت بسیار او را خسته و كوفته نموده بود. كنارش نشست و عرض كرد:
«ای فرزند رسول خدا! آیا نمی دانی كه خداوند بهشت را
[ صفحه 123]
برای شما و دوستان شما آفریده؟ و دوزخ را برای دشمنان شما خلق كرده؟ بنابراین چرا آن همه در عبادت، خود را به رنج و زحمت می اندازید؟!»
امام سجاد علیه السلام در پاسخ فرمود:
«ای همنشین رسول خدا صلی الله علیه و آله! آیا نمی دانی كه خداوند گناه گذشته و آینده ی جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله [1] را آمرزیده است، در عین حال آن قدر عبادت كرد كه پاهایش ورم نمود، و ساق پاهایش باد كرد. شخصی به او گفت با اینكه خداوند گناه گذشته و آینده ی تو را بخشیده این گونه بر خود فشار می آوری؟ پیامبر صلی الله علیه و آله در پاسخ او فرمود «افلا اكون عبداً شكوراً: «آیا بنده ی سپاسگزار خدا نباشم؟»
جابر عرض كرد: «ای پسر رسول خدا! جان عزیزت در خطر است، با اینكه شما از خانواده ای هستید كه بلاها و گرفتاریها به وسیله ی آنها رفع و دفع می گردد و آسمان به خاطر آنها پابرجا است.»
امام سجاد علیه السلام فرمود:
یا جابر لا ازال علی منهاج ابوی مؤتسیاً بهما حتی القاهما:
«ای جابر! همواره راه پدرانم (پیامبر و علی) را می پیمایم، و آنها را الگو قرار می دهم تا با آنها ملاقات نمایم.» [2] .
[ صفحه 124]
[1] منظور از گناه، در اينجا ترك اولي است.
[2] مناقب آل ابيطالب، ج 4، ص 148 - 149 - بحار، ج 46، ص 60.